منبع: چهار اکسیر موفقیت، نویسنده: سید علی پور حسینی

چون به کام دل نشد دستی در آغوشت کنم

می روم تا در غبار غم فراموشت کنم

سر در آغوش پشیمانی گذارم، تا تو را

ای امید آتشین با گریه خاموشت کنم

ای دل از این شام ظلمت گر سلامت بگذری

صبح روشن را غلام حلقه در گوشت کنم

بعد از این ای بی نصیب از مستی جام مراد

از شراب نا مرادی مست و مدهوشت کنم

چون به کام دل نشد دستی در آغوشت کنم

می روم تا در غبار غم فراموشت کنم

سر در آغوش پشیمانی گذارم، تا تو را

ای امید آتشین با گریه خاموشت کنم

ای دل از این شام ظلمت گر سلامت بگذری

صبح روشن را غلام حلقه در گوشت کنم

بعد از این ای بی نصیب از مستی جام مراد

از شراب نا مرادی مست و مدهوشت کنم

در آن لب های افسونگر چه داری؟

در آن دل غیر شور و شر چه داری؟

گهی می رانی و گه می نوازی

بگو ای نازنین در سر چه داری؟

به من یک تار مو دادی امانت

که بی تو سوز دل با او بگویم

مرا تا یک نفس در سینه باقیست

امانت دار این یک تار مویم

تو می دانی که در هر تار مویی

زمو باریک تر صد راز باشد

اگر مو را زبان آشنا نیست

مرا چشم حقیقت باز باشد

نه پنداری که پیمانی که بستیم

از این یک تار مو محکم نگردد

به گیسوی دلاویز تو سوگند

که یک مو از وفایم کم نگردد

تو هم ای روشنی بخش حیاتم

نمی گویم مرا پیوند جان باش

نمی گویم به دردم مرهمی نه

به قدر تار مویی مهربان باش

چو مو باریک باشد رشته عمر

بیا قدر جوانی را بدانیم

بیا با تار جان پیمان ببندیم

بیا تا پای جان با هم بمانیم

منبع: چهار اکسیر موفقیت، نویسنده: سید علی پور حسینی

تو کیستی که من اینگونه، بی تو بی تابم؟

شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم

تو چیستی که من از موج تبسم تو

بسان قایق سرگشته، روی گردابم!

تو در کدام سحر، بر کدام اسب سپید؟

تو را کدام خدا؟

تو از کدام جهان؟

تو در کدام کرانه، تو از کدام صدف؟

تو در کدام چمن، همره کدام نسیم؟

تو از کدام سبو؟

من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه!

چه کرد با دل من آن نگاه شیرین، آه!

مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه!

کدام نشأه دویده ست از تو در تن من؟

که ذره های وجودم تو را که می بینند،

به رقص می آیند، سرود می خوانند!

چه آرزوی محالیست زیستن با تو

مرا همین بگذارند یک سخن با تو:

به من بگو که مرا از دهان شیر بگیر!

به من بگو که برو در دهان شیر بمیر!

بگو برو جگر کوه قاف را بشکاف!

ستاره ها را از آسمان بیار به زیر

تو را به هر چه تو گویی، به دوستی سوگند

هر آنچه خواهی از من بخواه، صبر مخواه

که صبر راه درازی به مرگ پیوسته ست!

تو آرزوی بلندی و دست من کوتاه

تو دور دست امیدی و پای من خسته ست

همه وجود تو مهر است و جان من محروم

چراغ چشم تو سبز ست و راه من بسته ست

زندگی

چه می جویم در این تاریکی ژرف؟

چه می گویم میان زاری و آه؟

چه می نالم، نه درمان دارد این درد

چه می پویم، نه پایان دارد این راه

در این صحرای هول انگیز و تاریک

به دنبال چه می گردم شب و روز؟

چه می خواهم در این دریای ظلمت

از این امواج سرد عافیت سوز؟

به دستم: شمع خاموش جوانی

به پایم: داغ های ناتوانی!

به جانم: آتش بی همزبانی

به دوشم: بار رنج زندگانی!

نه از کوی محبت ردپایی

نه از شهر وفا نور صفایی!

نه راه دوستی را رهنمایی

نه آهنگ صدای آشنایی

چه می پویم؟- ره بی انتهایی

چه می جویم؟- بهشت آرزو را

چه می نالم؟!- زدرد بی دوایی

حکیمی ادعای علم شناخت تشنگی می کرد. در یک مهمانی فردی خواست او را امتحان کند. به حکیم گفت: برای هرکس که تو بگویی آب می آوریم اما حکیم تنها به یک نفر دستور داد آب بدهند و به هر فردی که اظهار تشنگی می کرد می خندید و برچسب دروغ می زد و می گفت: دروغ می گوید. آن تک نفری که دستور داد به او آب بدهند فردی بود که به خاطر تشنگی زیاد بلند گفت: این حکیم تشنه شناس نیست، سپس برای آوردن آب از جای خویش حرکت کرد. در این زمان حکیم و عالم تشنه شناس به صاحب خانه گفت: این فرد راستگوست و تشنه است و به او آب دهید. از حکیم پرسیدند: چرا این راستگو شد و دیگران دروغگو؟ عالم تشنه شناس گفت: به خاطر اینکه اگر کسی تشنه باشد به دنبال آب حرکت می کند.

منبع: چهار اکثیر موفقیت، نویسنده: سید علی پو.رحسینی، چاپ اول89

دعای حضرت سجاد (ع) در طلب عاقبت به خیری:

ای که یادت یاد کنندگان را شرف است، و شکرت شکرگزاران را کامروایی است، و ای که فرمانبرداریت برای فرمانبرداران نجات و رهایی است، بر محمد و آلش درود فرست، و دلهای ما را به یاد خودت از هر یاد، و زبان ما را به شکر خودت، از هر شکر، و اعضایمان را به طاعت خودت از هر طاعت مشغول دار، و اگر برای ما فراغتی از کار مقدر کرده ای پس آن را فراغت همراه با سلامتی قرار ده تا در دنبال آن هیچ وبالی به ما نرسد، و در آن فراغت ملالتی به دامن حیات ما ننشیند، تا نویسندگان اعمال زشت از نزد ما با دفتری خالی از کردار بد برگردند، و نویسیندگان خوبیها به سبب آنچه از حسنات ما نوشته اند شادان و مسرور بازآیند، و چون روزگار حیاتمان سپری شود، و رشته زندگیمان بگسلد، و آن دعوت تو(مرگ) که از خودش و اجابتش گزیری نیست ما را فراخواند، پس بر محمد و آلش درود فرست، و پایان آنچه را که نویسندگان پرونده بر ما می نویسند توبه ای مقبول قرار ده که بعد از آن ما را بر معصیتی که کرده ایم و نافرمانی ای که کرتکب شده ایم توبیخ و سرزنش نکنی، و پرده ای که بر ما پوشانده ای در برابر دیده حاضران از روی کار ما برمدار، در روزی که اخبار بندگانت را آشکار می سازی، زیرا که تو نسبت به هر که تو را بخواند مهربانی ، و تقاضای هر که تو را صدا بزند اجابت کننده ای.

منبع: صحیفه سجادیه، ترجمه: حسین انصاریان

پیش از اینها...

پیش از اینها فکر می کردم خدا    خانه ای دارد کنار ابرها    مثل قصر پادشاه قصه ها

خشتی از الماس و خشتی از طلا    پایه های برجش از عاج و بلور  بر سر تختی نشسته با غرور

ماه، برق کوچکی از تاج او  هر ستاره، پولکی از تاج او         اطلس پیراهن او، آسمان

نقش روی دامن او، کهکشان       رعدوبرق شب، طنین خنده اش

سیل و توفان نعره توفنده اش        دکمه پیراهن او، آفتاب        برق تیغ و خنجر او ماهتاب

هیچکس از جای او آگاه نیست     هیچکس را در حضورش راه نیست

پیش از این ها خاطرم دلگیر بود   از خدا در ذهنم این تصویر بود

آن خدا بی رحم بود و خشمگین   خانه اش در آسمان، دور از زمین بود، اما در میان ما نبود       مهربان و ساده و زیبا نبود

در دل او دوستی جایی نداشت    مهربانی هیچ معنایی نداشت

هر چه می پرسیدم از خود، از خدا       از زمین، از آسمان، از ابرها   زود می گفتند؛ این کار خداست

پرس و جو از کار و کاری خطاست    هر چه می پرسی جوابش آتش است   آب اگر خوردی، عذابش آتش است          تا ببندی چشم کورت می کند      تا شدی نزدیک، دورت می کند

کج گشودی دست، سنگت می کند       کج نهادی پای، لنگت می کند           تا خطا کردی، عذابت می کند   در میان آتش آبت می کند            با همین قصه دلم مشغول بود        خواب هایم، خواب دیو و غول بود          خواب می دیدم که غرق آتشم           در دهان شعله های سرکشم     در دهان اژدهایی خشمگین    بر سرم باران گرز آتشین      محو می شد نعره هایم بی صدا   در طنین خنده خشم خدا....            نیت من در نمازو در دعا        ترس بود و وحشت از خشم خدا     هرچه می کردم همه از ترس بود   مثل از بر کردن یک درس بود        مثل تمرین حساب و هندسه مثل تنبیه مدیر مدرسه          تلخ مثل خنده ای بی حوصله   سخت، مثل حل صدها مساله       مثل تکلیف ریاضی سخت بود       مثل صرف فعل ماضی سخت بود             تا که یک شب دست در دست پدر    راه افتادم به قصد یک سفر          در میان راه، در یک روستا  خانه ای دیدیم خوب و آشنا            زود پرسیدم؛ پدر، اینجا کجاست؟ گفت: اینجا خانه خوب خداست! گفت اینجا می شود یک لحظه ماند     گوشه ای خلوت، نمازی ساده خواند                  با وضویی، دست و رویی تازه کرد   با دل خود گفت و گویی تازه کرد    گفتمش: پس آن خدای خشمگین خانه اش اینجاست؟؟؟ اینجا در زمین؟؟؟  گفت: آری خانه او بی ریاست فرش هایش از گلیم و از بوریاست      مهربان و ساده و بی کینه است      مثل نوری در دل آیینه است        عادت او نیست خشم و دشمنی      نام او نور و نشانش روشنی است           خشم، نامی از نشانی های اوست    حالتی از مهربانی های اوست     قهر او از آشتی، شیرین تر است مثل قهر مهربان مادر است           دوستی را دوست معنی میدهد    قهر ما با دوست معنی می دهد... هیچ کس با دشمن خود قهر نیست      قهری او هم نشان دوستی است        تازه فهمیدم خدایم این خداست              این خدای مهربان و آشناست                   دوستی از من به من نزدیکتر  از رگ گردن به من نزدیکتر        آن خدای پیش از این را باد برد           نام او را هم دلم از یاد برد        آن خدا مثل خیال و خواب بود   چون حبابی نقش روی آب بود        می توانم بعد از این با این خدا     دوست باشم، دوست، پاک و بی ریا      می توان با این خدا پرواز کرد     سفره ی دل را برایش باز کرد       می توان درباره گل حرف زد    صاف و ساده مثل بلبل حرف زد      چکه چکه مثل باران راز گفت       با دو قطره، صدهزاران راز گقت  می توان با او صمیمی حرف زد     مثل یلرلن قدیمی حرف زد    می توان تصنیفی از پرواز خواند     با الفبای سکوت آواز خواند     می توان مثل علف ها حرف زد    با زبانی بی الفبا حرف زد     می توان درباره هرچیز گفت  می توان شعری خیال انگیز گفت   مثل یک شعر روان و آشنا   "پیش از این ها فکر می کردم خدا..."

مجله نورالهدی- تحت چاپ آستان قدس رضوی- شماره3

گرمی افسانه

خلوت نشین خاطر دیوانه منی

افسونگری و گرمی افسانه منی

بودیم با تو همسفر عشق سالها

ای آشنا نگاه که بیگانه منی

هرچند شمع بزم کسانی ولی هنوز

آتش فروز خرمن پروانه منی

چون موج سر به صخره غم کوفتم زدرد

دور از تو ای که گوهر یک دانه منی

خالی مباد ساغر نازت که جاودان

شورافمنی و ساقی میخانه منی

آنجا که سرگذشت غم شاعران بود

نازم تو را که گرمی افسانه منی

خسی بر موج دریای تو باشم

تمام آرزوهای منی کاش

یکی از آرزو های تو باشم

ü - درباره هر چه فکر کنید، هر چه که تمام فکر شما را متوجه خود کند، تحقق خواهد یافت.

ü - زمانی که هدفی فکر شما را به خود معطوف کند همواره بدان توجه خواهید کرد و مرتب ایده های نویی به مغزتان می رسد. اینگونه است که می توانید راه حل های نوینی خلق کنید و روش های منفردی را برای رسیدن به هدف امتحان کنید.

ü - ناراحتی ها به شما انگیزه فعالیت می دهند، پس هر روز به احساس ناراحتی خود توجه کنید.

ü - اگر هدف هایتان مشخص باشد پایه یک زندگی سعادتمندانه را خواهید گذاشت.

ü - اهدافی هستند که زندگی شما را رقم می زنند، آنها را به سه دسته تقسیم می کنیم؛

1.اهداف شخصی: آنچه در جهت رسیدن به خوشی است.

2.اهدافی که برای رسیدن به چیزهایی است که مایل اید آنها را داشته باشید، اعم از مادی یا معنوی.

3.اهداف اقتصادی: نگویید پول در زندگی مهم نیست، من افراد بسیاری را می شناسم که با خود و دیگران با خشونت رفتار می کنند. زیرا زیر فشار مادی قرار دارند. پس اقتصاد نقش اساسی در حالت ها و وضعیت های افراد بازی می کند.

ü - هر چه برای رسیدن به هدفتان تعهد بیشتری داشته باشید، زود تر به آن خواهید رسید.

ü - در معادله زندگی گذشته با آینده برابر نیست. هیچوقت روز های گذشته مشکل ایام آینده را تعیین نمی کنند. گذشته تنها یک منبع اطلاعاتی است. می توان از گذشته درس گرفت و آینده را درخشان تر کرد.

ü - اگر باور داشته باشیم که همیشه راه حلی وجود دارد، برای پیدا کردن آن تلاش خواهیم کرد و آن را بدست خواهیم آورد.

انواع ماسک های میوه ای:

ماسک آناناس: آب آناناس را بگیرید و روی صورتتان بمالید و ده دقیقه ماساژ دهید. پس از 5 دقیقه صورتتان را بشویید. آب آناناس تقویت کننده ماهیچه های صورت است و خاصیت آرام کنندگی دارد، از خستگی پوست نیز جلوگیری می کند. برای صاف و براق شدن پوست 60 گرم آناناس را آب بگیرید و با 60 گرم مغز بادام شیرین پودر شده مخلوط کنید و به مدت 15 دقیقه روی صورتتان به ویژه نواحی تیره پوست بزنید.

ماسک سیب: نصف سیب را رنده کنید و با یک قاشق چایخوری ماست، یک قاشق چایخوری آرد جو دوسر و دو قاشق آبلیموی تازه مخلوط کنید، سپس نیم ساعت روی پوستتان بمالید. این ماسک همانند پنکیک عمل می کند و پوست پاکسازی می شود. برای نتیجه مطلوب این ماسک را هفته ای یک بار روی پوست تان بمالید.

ماسک هلو: یک عدد هلو را رنده کنید و با 50 گرم ماست همانند یک کرم روی صورتتان بمالید تا 15 دقیقه بماند. هر روز از این ماسک استفاده کنید تا پوست هیچگاه خشک نشود. این ماسک ضمن اینکه تقویت کننده است به ماهیچه ها استحکام میدهد.

تنها یاد (شرق اندوه)

سایه شدم، و صدا کردم:  کو مرز پریدن ها، دیدن ها؟؟ کو اوج « نه من» ،دره « او»؟

و ندا آمد: لب بسته بپو. مرغی رفت تنها بود، پر شد جام شگفت.

و ندا آمد؛ بر تو گوارا باد، تنهایی تنها باد! دستم در کوه سحر «او» می چید، « او » می چید.

و ندا آمد؛ و هجومی از خورشید. از صخره شدم بالا. در هر گام، دنیایی تنهاتر، زیباتر.

و ندا آمد؛ بالاتر، بالاتر! آوازی از ره دور؛ جنگل ها می خوانند؟

و ندا آمد؛ خلوت ها می آیند. و شیاری زهراس.

و ندا آمد؛ یاری بود، پیدا شد. پهنه چه زیبا شد! « او » آمد، پرده زهم وا باید، در ها هم،

وقتی قلبم کنار شیطان جا ماند....

قانون جاذبه می گوید: هر دو چیزی که شبیه هم باشند به سوی هم کشیده می شوند. بنابراین می توانید قانون قدرتمند جاذبه را نوعی مدیر جهانی بدانید که بی تردید افکاری را می آراید که مشابه یکدیگرند.

اگر چیزی هست که خواهان آن هستید و از داشتن آن محرومید لازم است توجهتان را بر آن معطوف دارید. آنگاه از طریق قانون جاذبه به سوی شما خواهد آمد. وقتی درباره آن یا رخداد مورد نظرتان می اندیشید ارتعاشی ساطع می کنید. پس بنا به این قانون آن چیز یا آن رخداد باید به سوی شما بیاید.

به هر صورت اگر چیزی هست که خواهان آن هستید اما آن را در اختیار ندارید و پیوسته درباره نداشتن آن فکر می کنید آنگاه قانون جاذبه با ارتعاش در اختیار نداشتن آن هماهنگ می شود. بنابراین آنچه را که خواهان داشتن آن هستید، همچنان ندارید. قانون چنین است.

شما نمی توانید چیزی را در خواست کنید، پیوسته بر نبود آن تمرکز کنید و آنگاه انتظار داشته باشید آن را دریافت بدارید. زیرا بسامد ارتعاشیِ نبود و غیبت آن و بسامد ارتعاشی بود و وجود داشتن آن، بسامد هایی بسیار متفاوت هستند. خواسته ها و باور هایتان باید همانندی ارتعاشی داشته باشند تا شما بتوانید به آن خواسته تان برسید.

منبع: بخاهید و به شما داده می شود نویسنده: ایستر و جری هیکس

چگونه" نه" بگوییم؟

7 روش برای اینکه بگویید "نه" و در عین حال رابطه تان را با طرف مقابل حفظ کنید:

بگویید؛

1)"فرصت بده در باره اش فکر کنم" و بعد از فکر کردن جواب رد بدهید.

2)" پیشنهاد خیلی خوبی است"

3)"برای شما خیلی ارزش قائلم"

4)"من اصولا چنین کاری را انجام نمی دهم"

5)"خیلی حیف شد"

6)"در حال حاضر برایم ممکن نیست"

7)"هممممم..... نه"

منبع: زندگی به همین سادگی،  نویسنده: تیکی کوستن ماخر

(البته باید کمی زیرکی و درایت به خرج بدی و بدونی دقیقا کدوم جمله رو در چه جایی و شرایطی بیان کنی. من همه راههای بالا رو رفتم و به نتیجه رسیدم. اطرافیانت نه تنها ازت ناراحت نمی شن بلکه از رفتار قاطع و محترمانه تو در رد کردن در خواستشون زیادم بدشون نمیاد. البته اگر واقعا در توانت هست به کسی کمک کنی،{ بدون ضایع شدن حقی ازت} دریغ نکن. ما همه می تونیم دوستای خوبی واسه هم باشیم. یادت نره یه روزم تو کارت پیش اون گیره.. خدا رو چه دیدی...)

تحقیقات نشان داده است که کسانی که عینک می زنند به نظر باهوش تر، سخت کوش تر و درستکار ترند. همچنین زنانی که عینک می زنند، مذهبی تر سنتی تر و بی ذوق ترند.( البته اینو خودم اضافه کنم که تحقیقات، اینو نشون داده و تحقیقات متعلق به اکثریته نه همه اون افراد مورد تحقیق)

آنتونی رابینز؛

اگرچه نمی توان فرصت ها را خرید اما می توان آنها را خوب خرج کرد.

رمز موفقیت در استواری در قصد و نیت است.

اگر از کاری که انجام می دهید خرسند و راضی باشید حتما موفق خواهید شد.

رمز موفقیت در دنبال کردن هدف بدون مکث و درنگ است.

اگر فکر کنید موفق می شوید یا برعکس فکر کنید همیشه حق با شماست.

سعی نکنید فقط انسانی موفق باشید سعی کنید انسانی با ارزش باشید.

موفقیت کلید خوشبختی نیست، خوشبختی کلید موفقیت است.

راه هایی برای تمرین مهارت حرف زدن:

-استفاده از تلفن: به کتابخانه عمومی تلفن بزنید و از مسئول کتابخانه اطلاعاتی به دست آورید، به سالن های تئاتر زنگ بزنید و زمان نمایش ها را بپرسید. ببینید آیا می توانید تلفنی کسی را بخندانید؟ با یک برنامه رادیویی تماس بگیرید و نظر خود را بیان کنید و به واکنش گوینده توجه نمایید.

-سلام گفتن: به افرادی که در سر کار یا مدرسه می بینید سلام کنید یا صبح بخیر بگویید، به افرادی که از خیابان می گذرند لبخند بزنید و سلام بگویید و به واکنش ها ی آنها توجه کنید.

-سؤال کردن: در مورد وسایل افراد از قبیل کفش، رادیو دستی، دوچرخه و ماشین سؤالاتی بپرسید. آمادگی یادگیری چیز های تازه را داشته باشید و بدانید که افراد دوست دارند درباره فعالیت ها و تفریحات خود صحبت کنند.

-در میان گذاشتن تجارب مشترک: ببینید با کسی که می خواهید ملاقات کنید در چه مواردی مشترک هستید و در آن مورد صحبت کنید. می توانید درباره آب و هوا یا طولانی و شلوغ بودن صف اتوبوس صحبت کنید.

-از پرداختن به این فکر که آیا دیگران من را تأیید خواهند کرد، اجتناب کنید و به جای آن فکرتان را بر افرادی که با آنها ارتباط دارید متمرکز کنید و از خود بپرسید که برای کمک به احساس راحتی و آرامش آنها چه کاری می توانید انجام دهید.

منبع: مجموعه کامل مهارت های زندگی، نوشته: کریس ال. کلینکه، مترجم: دکتر شهرام محمد خانی، انتشارات رسانه تخصصی 1390

-اول/ در مورد ترس از سخن گفتن در جمع چند واقعیت را بدانید:

واقعیت شماره 1:

فقط شما نیستید که از حرف زدن در جمع واهمه دارید.

واقعیت شماره 2:

مقداری ترس لازم است؛ اگر دیدید ضربان قلبتان شدت گرفته و یا تنفستان سریع تر شده است، وحشت نکنید. زیرا بدن شما اغلب در برابر محرکات خارجی، هوشیار است و دارد شما را آماده می کند تا دست به کار شوید. اگر بتوان این آمادگی های فیزیولوژیک را در حد متعالی نگاه داشت، آن وقت می توانید با سرعت بیشتری بیندیشید، راحت تر صحبت کنید و نسبت به شرایط عادی با تأکید بیشتری سخن بگویید.

واقعیت شماره 3:

تعداد زیادی از سخنران های حرفه ای مرا مطمئن کرده اند که هرگز نتوانسته اند ترس از در جمع صحبت کردن را به طور کلی کنار بگذارند.

واقعیت شماره 4:

دلیل اصلی ترسیدن شما از صحبت کردن در جمع بسیار ساده است. شما به حرف زدن در جمع عادت ندارید؛ راهش فقط این است که تمرین کنید، تمرین کنید، تمرین کنید.

چنانچه نتوانستید ترستان را مهار کنید دچار گیجی و لکنت و تیک های عصبی و درد های عضلانی می شوید، نا امید نشوید. این علائم در تازه کار ها عادی است.

-دوم/به روش صحیحی خود را آماده کنید.

تنها سخنرانی ای قابل اعتماد است که از قبل متن سخنرانیش را تهیه کرده باشد. هرگز متن سخنرانی را جزء به جزء و کلمه به کلمه حفظ نکنید.

آبراهام لینکلن یکبار گفت:«از شنیدن سخنرانی های بی روح و بریده بریده بیزارم، وقتی اینگونه سخنرانی ها را می شنوم، فکر می کنم در تمام مدت مشغول جنگیدن با زنبور ها هستم.»

قبل از هر کاری نظرات خود را منظم و مرتب کنید.

رینولد براون: در باره عناوین سخنرانی های خود خوب و دقیق فکر کنید تا آنجا که برایتان کاملا آشکار و روشن و سبوط شوند، سپس این عناوین را در چند کلمه کوتاه یادداشت کنید و آنها را به طور جداگانه در تکه کاغذ های کوچکی بنویسید تا بتوانید همانگونه که آنها را در ذهن دارید تنظیمشان کنید و هر وقت که به هر کدامشان احتیاج پیدا کردید، به راحتی از آن استفاده کنید.

-با دوستانتان تمرین سخنرانی کنید.

سوم/پیشاپیش افکارتان را برای موفقیت آماده کنید.

-خود را در مطالب خود غرق کنید.

-حواستان را از تحریکات بد و منفی که پریشانتان می کند جدا سازید.

-به خود دلگرمی دهید.

چهارم/با اعتماد به نفس عمل کنید.

معروف ترین روانشناس آمریکایی پروفسور ویلیام جیمز می نویسد: اینگونه به نظر می آید که احساس به دنبال عمل بوجود می آید اما اینطور نیست و در حقیقت عمل و احساس در یک زمان و با هم اتفاق می افتند.

چنانچه به عملمان نظم ببخشیم و آن را کنترل نماییم، میل و اراده ما هم که تحت کنترل مسقیم ما نیستند، را خود به خود تنظیم کرده ایم. بدین ترتیب اگر می خواهیم احساس شور و نشاط کنیم باید راست بایستیم و لبخند بزنیم و به گونه ای صحبت کنیم، که گویی هیچ غمی نداریم و شاد و خوشحالیم.

-صاف بایستید، مسقیم چشم در چشم شنوندگان بیندازید و مطمئن صحبت کنید طوری که انگار همه آنها به شما بدهکارند. حتما این کار را انجام دهید. تصور کنید آنها همگی به این خاطر در آنجا دور هم جمع شده اند، که از شکا وام بزرگی در یافت کنند. این کار تأثیر روحی روانی بسیار اعجاب انگیزی برایتان خواهد داشت.

منبع: آیین سخنرانی، نویسنده: دیل کارنگی  مترجم: هانیه حق نبی مطلق / 1387، ناشر: سلسله مهر

سلام دوست عزیزم...ممنون از انتخابت.....

توی این وبلاگ خیلی مطالبی رو که در طول زندگیت باهاشون مواجه می شی رو خواهی دید. سعی کردم چکیده مطالبی رو که از کتابها خوندم رو با ذکر منبع بنویسم. دوست دارم از تجربه های خودم و همچنین مطالب بیشتر در زمینه های مختلف هم بنویسم و انشاءالله این کار رو در آینده نه چندان دور خواهم کرد.

اگر سؤالی داشتی یا به مشکلی برخوردی تو هر زمینه ای خواهرانه می تونم کمکت کنم و همه سعیمو می کنم تا مشکلت برطرف شه .. روان شناس نیستم اما حداقل می تونم از تجربه های خودم برات بگم و شاید استفاده کنی منتظر نظراتت هستم. در مورد هر کدوم از بخش ها که مطالعه کردی ممنونت می شم اگه کمکم کنی تا با استفاده از نظراتت بتونم مطالب وبلاگ رو بهتر و قشنگ تر بنویسم و در آخر برات آرزوی موفقیت می کنم...

دیدی که نوای مطرب امشب        در دل چه قیامتی به پا کرد

این عقل اسیر چند و چون را       با مذهب عشق آشنا کرد

دیدی که نوای مطرب امشب        ما را به ضیافت خدا برد

بی طی طریق عاشقان را            در محضر یار آشنا برد

دیدی که نوای مطرب امشب        از عهد الست راز ها گفت

از کبر و غرور و ناز معشوق       وز عاشقی و نیاز ها گفت

دیدی که نوای مطرب امشب        بی می همه مستی آفرین بود

چون تلخوشی که گفت حافظ         بر کام من و تو دلنشین بود

دیدی که نوای مطرب امشب         آموخت به زُهره دلبری را

در پرده نوای عاشقی زد             وز پرده دری نکرد پروا

کوتاه کنم سخن حریفان               کاین نغمه سماع آسمانی است

ما را به کویر روزگاران              ساز است که آب زندگانی است

1.ظاهری آراسته داشته باشید.

2) بیشتر سکوت کنید.

3) نرم و ملایم سخن بگویید.

4) فرد محترمی باشید.

5) زیاد شوخی نکنید اما بسیار متبسم باشید.

6) قاطعیت یعنی جذابیت.

سؤالات زیر را از خودتان بپرسید تا بتوانید افکار و اعتقادات منفی را که در مورد خود دارید از خود دور کنید و به فراموشی بسپرید:

1)یکی از افکار منفی که من در مورد نمود، ظاهر و قیافه ام می کنم این است که؟ ( این سؤال را 5بار تکرار کنید و هر بار پاسخ جدیدی به آن بدهید.)

2) مهم تر از همه، منفی ترین فکری که من در مورد نمود، ظاهر و قیافه ام می کنم این است که؟

3) آنچه من در مورد نمود، ظاهر و قیافه ام از پدر/مادر/دیگران شنیده ام این است که؟ ( این سؤال را 5 بار تکرار کنید و هر بار پاسخ جدیدی به آن بدهید)

4) مهم ترین و اصلی ترین چیزی که در مورد نمود و ظاهر و قیافه ام از پدر/مادر/دیگران شنیده ام این است که؟

5) مهم ترین پیامی که من در مورد نمود، ظاهر و قیافه ام به دیگران می دهم این است که؟

6) چیزی که انتظار دارم دیگران در مورد نمود، ظاهر و قیافه ام فکر کنند این است که؟

7) چیز هایی که مرا از این مسأله دور می کنند عبارتند از؟ ( این سؤال را 5 بار تکرار کنید و هر بار پاسخ جدیدی به آن بدهید)

افکار جایگزین شده:

 1) من دیگر احتیاجی ندارم که فکر کنم خیلی چاق، خیلی لاغر یا زشت هستم.

2) دیگر لازم نیست به افکار منفی پدر و مادر یا دیگران راجع به خودم فکر کنم.

3) من کاملا از قید افکار منفی پدر و مادر و دیگران راجع به من آزادم.

4) حالا دیگر زیبایی طبیعی و جذابیت درونیم را درک می کنم.

5) همانقدر شگفت انگیز هستم که باید باشم.

6) من خودم را دوست دارم.

7) من ظاهرم را می پسندم و عاشق خودم هستم.

8) حالا دیگر همانطور که هستم خودم را می پسندم و دوست دارم.

9) احساس می کنم جذاب هستم و می درخشم.

این افکار را کمی تغییر دهید و شخصی تر کنید. 10 بار صبح و 10 بار در شب بنویسید و مرتب در طی روز تکرار کنید.

ای یار من، ای یار من، ای یار بی زنهار من                ای دلبر و دلدار من، ای محرم و غمخوار من

ای در زمین ما را قمر، ای نیمشب ما را سحر              ای در خطر ما را سپر، ای ابر شکربار من

خوش می روی در جان من، خوش می کنی درمان من    ای دین و ای ایمان من، ای بحر گوهردار من

ای شبروان را مشعله، ای بیدلان را سلسله                 ای قبله هر قافله، ای قافله سالار من

چون یوسف پیغامبری، آیی که خواهم مشتری              تا آتشی اندر زنی در مصر و در بازار من

هم موسیی در طورِ من، عیسیِ هر رنجور من             هم نور نور نور من، هم احمد مختار من

گویم که «گنجی شایگان» گوید: «بلی، نی رایگان        جان خواهم و آنگه چه جان!» گویم: «سبک کن بار من»

گر گنج خواهی سر بنه، ور عشق خواهی جان بده        در صف در آ، واپس مَجِه، ای حیدر کرار من

در حدیث معتبر منقول است که حضرت رسول(ص) اصحاب خود را امر فرمود به هفت خصلت: عیادت بیماران، و مشایعت جنازه مردگان، و قبول کردن گفته کسی که این کس قسم دهد، و دعا کردن برای کسی که عطسه کند، و یاری کردن مظلوم، و به هرکس سلام کردن، و قبول ضیافت کردن.

در حدیث معتبر دیگر از آن حضرت منقول است که در بهشت غرفه ای چند هست که از اندرونش بیرون می نماید و از بیرونش اندرون می نماید، کسی از امت من در آنها ساکن می شود که به زبان نیک با مردم سخن گوید، و طعام به مردم بخوراند، و افشای سلام کند، و نماز بکند در شب در وقتی که مردم در خواب باشند. فرمود که افشای سلام آن است که بخل نورزد به سلام کردن بر احدی از مسلمانان.

از حضرت صادق منقول است که از جمله تواضع و شکستگی آن است که با هر که برخوردی سلام کنی. و از حضرت رسول (ص) منقول است که هر که ابتدا کند به سخن گفتن پیش از سلام، جوابش مگویید و کسی را به طعام خود مطلبید پیش از آن که سلام کند.

در حدیث دیگر فرمود که عاجز ترین مردم کسی است که از دعا عاجز باشد، و بخیل ترین مردم کسی است که به سلام کردن بخل کند.

در حدیث دیگر فرمود که هر که به ده نفر از مسلمانان برخورد و بر ایشان سلام کند، ثواب یک بنده آزاد کردن در نامه عملش نوشته شود.

از حضرت امام صادق (ع) منقول است که کوچک بر بزرگتر سلام کند، و کسی که گذرد بر کسی که نشسته باشد سلام می کند، و جماعت کمتر بر جماعت بیشتر سلام می کنند.