در حدیث معتبر منقول است که حضرت رسول(ص) اصحاب خود را امر فرمود به هفت خصلت: عیادت بیماران، و مشایعت جنازه مردگان، و قبول کردن گفته کسی که این کس قسم دهد، و دعا کردن برای کسی که عطسه کند، و یاری کردن مظلوم، و به هرکس سلام کردن، و قبول ضیافت کردن.

در حدیث معتبر دیگر از آن حضرت منقول است که در بهشت غرفه ای چند هست که از اندرونش بیرون می نماید و از بیرونش اندرون می نماید، کسی از امت من در آنها ساکن می شود که به زبان نیک با مردم سخن گوید، و طعام به مردم بخوراند، و افشای سلام کند، و نماز بکند در شب در وقتی که مردم در خواب باشند. فرمود که افشای سلام آن است که بخل نورزد به سلام کردن بر احدی از مسلمانان.

از حضرت صادق منقول است که از جمله تواضع و شکستگی آن است که با هر که برخوردی سلام کنی. و از حضرت رسول (ص) منقول است که هر که ابتدا کند به سخن گفتن پیش از سلام، جوابش مگویید و کسی را به طعام خود مطلبید پیش از آن که سلام کند.

در حدیث دیگر فرمود که عاجز ترین مردم کسی است که از دعا عاجز باشد، و بخیل ترین مردم کسی است که به سلام کردن بخل کند.

در حدیث دیگر فرمود که هر که به ده نفر از مسلمانان برخورد و بر ایشان سلام کند، ثواب یک بنده آزاد کردن در نامه عملش نوشته شود.

از حضرت امام صادق (ع) منقول است که کوچک بر بزرگتر سلام کند، و کسی که گذرد بر کسی که نشسته باشد سلام می کند، و جماعت کمتر بر جماعت بیشتر سلام می کنند.